For Against | In the Marshes

Releasejaar: 1990  Label: Independent Project  Land: USA

For Against - In the Marshes (1990)

Afspeelbron: 10 inch EP, Independent Project (IP 029), 1990, USA

Het mini-album In the Marshes van de Amerikaanse band For Against (Lincoln, Nebraska) bevat zes nummers die al in 1986 zijn opgenomen, direct na het opnemen van hun debuutplaat Echelons. Drie van deze nummers zijn al op diverse compilatie-albums terechtgekomen, maar geen van de nummers is op hun volgende album ‘December’ gezet. Pas in 1990 zijn ze als dit mini-album uitgebracht, wat naar mijn mening het sterkste materiaal bevat dat deze band heeft opgenomen.

Er wordt op dit mini-album een geweldige sfeer neergezet. Het begint al direct goed met het hypnotiserende van ‘Tibet’: een strak reperterende elektronische beat waar synth en gitaar met flanger-effect overheen galmen en de zang niet meer is dan ‘whahoohoo…’. Het is een eenvoudig, maar o zo effectief recept om new wave-liefhebbers in de greep te krijgen.

En natuurlijk wordt er een verwachting gewekt als je op die manier opent. De boel kan enorm in elkaar storten als die niet wordt ingewilligd. ‘Amnesia’ creëert opnieuw een dergelijke hypnotiserende sfeer. De basis wordt gevormd door een drumcomputer. De gitaar wordt wat gedoseerder ingezet, waardoor het geluid iets kaler is wat de momenten dat de bas inzet des te lekkerder maakt. De zang heeft een hypnotiserende functie, herhalend en eentonig.

‘The Purgatory Salesman’ is een flink experimenterende For Against. Er wordt een geluidsmuur gecreëerd die je nog het best met shoegaze kan vergelijken, met ook weer een strak hypnotiserende beat aan de basis en galmende zang er overheen. Ik laat me maar al te graag meevoeren op deze geluidsgolven.

Een vette synth, heldere gitaarklanken, een beat en een galmende pakkende zangmelodie. ‘Amen Yves’, de opener van de B kant, zal zonder moeite een dansvloer gevuld krijgen met old school new wavers, want dit is echt genieten geblazen.

Ook ‘Fate’ schreeuwt erom op gedanst te worden, zoals bijvoorbeeld een new wave klassieker als ‘A Forest’ (The Cure) dat ook doet. Het heeft dan ook geen enkele nut dit zachtjes te draaien.

De afsluiter ‘In the Marshes’ klinkt wat melodieuzer dan de meeste vorige nummers. Het heeft een mooie gelaagdheid en de sfeer, die bij mij slangbezwerende dansjes oproept, doet enigszins mysterieus aan. Net als bij het vorige nummer heeft de bas een prominente rol door lekker vet aanwezig te zijn.

Dit mini-album bevat weliswaar maar zes nummers, maar het zijn stuk voor stuk nummers die grijs gedraaid kunnen worden op new wave parties. Misschien heeft deze band niet de bekendheid een klassieker op hun naam te hebben, maar dat hebben ze wel. Als new wave liefhebber mag je deze plaat namelijk echt niet missen, want hij behoort tot het beste in het genre.

Luister signature song: The Purgatory Salesman

Plaats een reactie